Na zestien jaar valt het doek voor De Badjassen. Tijdens de pronkzitting van carnavalsvereniging De Deurdreiers bij Zalen Gieling treden ze voor op 20, 21 en 22 januari voor het laatst op.
Volgens initiator Ralph Meijer begon het allemaal in 1999 na zijn stageperiode van negen maanden op Mallorca waar hij voor hotelgasten dagelijks bezig was met sport, spel en entertainment. In de avonden werden shows opgezet, in de trant van comic show, Grease, horror show, Eurovision Songfestival en Sister Act.
Deze shows en acts konden natuurlijk niet in de kast verdwijnen, dus werd er een clubje opgericht om het ten tonele te brengen in Groessen. Ralph Meijer, Roland Vedder, Michiel Nass, Roel Bloemberg en Carl Meijer voerden de eerste act ‘de zwemwals’ op in ouderwetse badkleding en de naam ‘De Badjassen’ was een feit.
De eerste opvoering was in de koekeloerieshow van Jongerensoos Rinoceros, waar podium was iedereen die een speciaal talent had of iets wou laten zien op het podium. Deze act begon met een openingsdans van Star Trek om vervolgens achter een grote blauwe deken te duiken om de zwemwals uit te voeren.
Het was een succes en de pronkzitting was een logisch vervolg. Dit betekende het begin van zestien jaar met diverse optredens met dans, mimiek en satire: Carl Meijer als André Vieux die al vioolspelend een theedoek door zijn gulp naar binnen trok; de minuut van Roel Bloemberg waar diverse Groessenaren op de hak werden genomen met geniale oneliners als ‘Jos kleurt binnen de Lentjes’, ‘Toon Averdonkykong en Jan Napalm’; Michiel Nass die voor veel hilariteit zorgde om danspasjes net te vroeg of net te laat in te zetten. Voor Michiel was dit een ‘aangeboren talent’ dat de medespelers ontregelde. Een ander bekend optreden was de “Deeeeeeeoooooooooo” act met Ralph Meijer en Roland Vedder, gehuld in alleen een rieten Hawaii rok, en vorig jaar de gewaagde handdoek-act.
Een anekdote kan niet ontbreken, Ralph Meijer: “Voor al deze optredens vindt er veel overleg plaats. Zo af en toe beginnen we wat aan de late kant met oefenen waardoor de generale repetitie soms net, maar ook wel eens niet gehaald werd. Één keer waren we zo laat begonnen dat ik met mijn auto op de dag van de generale naar Asten (Helmond) ben gereden. Een goede vriend van mij had nog wel een dvd-tje liggen met een leuke act. ’s Ochtends om 7 uur de auto in. Het sneeuwde zo hard dat de sneeuwschuivers op de snelweg reden. 2 uur heen en 2 uur weer terug. Om 13.00 uur was onze generale. Ik kwam rond 11.30 weer thuis. Overleg tot 12.30 en toen naar Gieling. We lieten de dvd zien. Nico Godschalk (toenmalig voorzitter) fronste af en toe met zijn wenkbrauwen en zei: Jongens, succes ermee. Bij ons in de groep heerste toen wat twijfel. Het uitbeelden van muziekinstrumenten kan nou niet echt spectaculair genoemd worden. Maar er was één iemand heilig ervan overtuigd dat dit een succes zou worden. En Michiel Nass kreeg zijn gelijk. De harp, doedelzak en schuiftrombone werden met gelach en applaus ontvangen. Om over de panfluit maar te zwijgen”.
De afgelopen jaren zijn Carl, Michiel en Roel gestopt en zijn Roland en Ralph verder gegaan. Er wordt nu nog één keer opgetreden met De Badjassen zoals ze destijds begonnen waren. Wat ze gaan doen houden ze nog even voor zich. Groessen kijkt uit naar hun laatste optreden.
Interview: Geert Smits, Fotografie: Eddy de Wild
