In 2008 ben ik voor het eerst naar Santiago de Compostela in Spanje gefietst. Ik was daarvoor wethouder in de gemeente Duiven. Na 14 jaar ben ik gestopt en haalde mijn oude Gazelle fiets, met zeven versnellingen, onder het stof vandaan en begon te trainen. De eerste tocht door het Montferland en de bult bij het Peeske leken een Alpen etappe. Toch zette ik door en ging alleen op pad.
Waarom alleen. Ik heb het zo uitgelegd. ‘Heel je leven is er iemand die zegt wat je moet doen. Dat begint al als kind. Je ouders zeggen wat je moet doen. Je krijgt een vriendin en later een echtgenote. Allemaal zeggen ze wat je moet doen. Ga je werken zegt de baas wat je moet doen. Wordt je wethouder dan krijg en secretaresse die je agenda vol zet.
Ik vond het tijd om zelf eens vier weken te bepalen wat ik wilde doen.
Ik ging op pad. Had tijd om na te denken. Kon klagen en zingen. Stoppen of doorrijden. Ik bepaalde zelf.
Twee boeken heb over mijn fietstochten geschreven, maar er zijn nog zoveel korte verhalen die ik nu in mijn derde boek aan het schrijven ben. Hier een eerste kennismaking.
Uit mijn derde boek (nog in bewerking)
‘Lange reizen. Korte verhalen’
Verhaal 01
Mijn vriend
Het is een bijzonder type mijn vriend. Als ik er over denk, past hij wel bij mij; eigenwijs, rustig van aard en gewillig van oor, om naar mijn verhalen te luisteren.
Ik kan hem al mijn geheimen vertellen, want hij is 100% betrouwbaar.
Op mijn fietstochten gaat hij vaak mee. Soms in de morgen rijdt hij voor mij. In de middag is hij soms links of rechts van mij.
Ondanks deze wat bijzondere aanwezigheid ben ik blij met hem en het maakt mij vrolijk.
Ik praat tegen hem, maar nooit heeft hij zelf een verhaal, maar we begrijpen elkaar wel. Als ik in de middag een berg op moet fietsen, kan hij mij goed bijhouden en luistert naar mijn klaagzang.
Toch lachen we ook veel met mooi weer, want ik deel veel verhalen. Hij heeft maar één nare eigenschap. Zo gouw het bewolkt is of het regent is hij weg. Dat zelfde heeft hij ook met steden met nauwe straten.
Dat vind ik niet leuk!
Mijn vriend; mijn schaduw wat ben ik blij als je mee fietst!
