Kinderen, lijken en engelen uit de kast

Op 32-jarige leeftijd (1986) krijgt Yvonne Jager de diagnose ‘manisch-depressief’ (bipolaire stoornis). Er zijn in die tijd nog nauwelijks boeken over dit onderwerp, laat staan Internet. Als zij 48 is (2003), komt daar – door een gespecialiseerde psychologe – de diagnose HSP (High Sensitiv Person) bij. Het boek van Elaine N. Aron opende haar de ogen voor dat wat zij eerst niet kon verklaren. Met beide stigma’s heeft zij een weg proberen te vinden in een omgeving (medische wereld) die geen enkele handvatten bood met beide om te gaan. In haar boek doet ze verslag van de zoektocht naar wie zij is en hoe zij probeert de twee diagnoses in haar leven te integreren.

Over de auteur

Yvonne Jager (1955) groeit als dochter van een Nederlandse vader en een Duitse moeder op zonder broers/zussen of familie. Zelfs 10 jaar later is zij nog het ‘moffenkind’ in de buurt. Het is zeker mede belangrijk geweest bij het ontwikkelen van een stoornis. De psychiatrie is in haar geval niet verder gekomen dan pillen voorschrijven. Voor psychotherapie, gedragstherapie, etc. kwam zij in die tijd niet in aanmerking (1986). Zij zoekt haar heil in 2000 bij een energetisch therapeut die de eigenlijke taak van de psychiatrie op zich neemt. Hij doorstaat met haar alle manieën en psychoses en zoekt met haar naar de oorzaken daarvan. Ook op spiritueel gebied ontwikkelt zij zich. De mindfulness, de yoga, het wandelen etc. (alles wat nu steeds meer als gezonde leefstijl wordt aangeduid), heeft zij zich vanaf dat jaar eigen gemaakt. Na elke manie of psychose komt zij ook steeds weer een stap verder in haar ontwikkeling. Op 50-jarige leeftijd verliest zij haar werk als secretaresse en vult zij haar tijd met vrijwilligerswerk. Veel energie gaat ook zitten in het overeind blijven in een maatschappij die nog steeds zeer stigmatiserend werkt. Tot op de dag van vandaag.

Boekgegevens

* inclusief kosteloze verzending in Nederland en België