Kwetsbaar en kermis
Ik schrijf en lees veel over de kracht van kwetsbaarheid. Dan kun je er natuurlijk op wachten dat dit thema mijn deur ook niet voorbij gaat. Voor mij is kwetsbaarheid deze week…alleen naar het Happinez festival gaan.
Het staat al een hele tijd op mijn verlanglijstje. Het Happinez festival meemaken en ervaren. Inspiratie opdoen, genieten van alle sprekers, de muziek, het eten, de ontspannen sfeer. Tenminste, in mijn gedachten heb ik dat beeld gevormd. In eerste instantie besluit ik om alleen te gaan. Er dient zich niet meteen een enthousiaste reisgenoot aan en ik vind het ook best een uitdaging om te ervaren hoe het is om alleen te gaan. Ik koop een kaartje en laat het los… Een aantal weken daarna ben ik bij een vriendin. Zij wil graag mee en nodigt nog wat andere vriendinnen uit. Helemaal prima. Stiekem ook wel heel gezellig om samen te gaan. En tegelijkertijd een uitdaging om op het festival zelf ook dan mijn eigen plan te trekken. Als je alleen bent, gaat dat toch makkelijker.
Het is bijna zover, nog twee dagen. Ik open mijn mail en lees dat één van de vriendinnen ervoor kiest om op vakantie te gaan en zegt het Happinez festival af. Een domper. Ik begrijp haar keuze, al vind ik het wel jammer. Dan maar met z’n tweeën op pad. Maar de andere vriendin haakt ook af. Ik voel me alleen en verdrietig. Dit is voor mij omschakelen. Nu ga ik dus toch alleen. Geen ramp, maar wel spannend. De nacht ervoor slaap ik slecht, toch wel zenuwachtig.
Ik heb alles goed voorbereid; voldoende benzine, contant geld op zak. De routebeschrijving uitgedraaid. Toegangsticket bij me. Daar ga ik. Het voelt een beetje als op avontuur gaan. Mijn eigen plan trekken. Voor de eerste workshop ben ik veel te vroeg. Ik mag nog niet naar binnen. Blijkbaar heb ik mij in de tijd vergist. Ik schaam me een beetje. Even wennen en landen en het programma er nog maar eens bij pakken.
Vervolgens geniet ik die dag van inspirerende sprekers, een mooie film, boeiende gesprekken met vreemde mensen, heerlijk eten. Muziek. Ik voel me fijn met mezelf en helemaal niet alleen. Ik kan mijn eigen gang gaan en alles verloopt precies goed. Dit komt mede door de fijne sfeer die aanwezig is. Ik vergelijk het een beetje met de kermis in Groessen. Ga je daar alleen heen, dan zijn er altijd (oude) bekenden en spontane ontmoetingen. Ken je daar niemand, dan laat je jezelf meevoeren in de gemoedelijke, feestelijke sfeer die er heerst. Er is altijd wel iemand die openstaat om een praatje te maken, te dansen. Zelf bezoek ik al jaren de kermis niet meer, maar het is wel iets dat in mijn gedachten is bijgebleven.
Hoogste tijd om te ervaren dat jouw gedachten over de Groessense kermis nog steeds goed zijn, maandag overdag is en blijft een bijzondere dag! Je bent van harte welkom in het mooiste Dorp van Gelderland!
Dank je wel! Met zoveel leuke reacties kom ik er niet meer onderuit. Tot volgend jaar.