Vandaag word ik door Jacqueline via facebook op een boeiende documentaire gewezen ‘’Kijken in de ziel; op de drempel van de dood’’. Zij weet als passievolle, vrouwelijke uitvaartonderneemster als geen ander hoe belangrijk een mooi afscheid is.
‘’Kijken in de ziel: op de drempel van de dood’’ gaat over mensen die te horen hebben gekregen dat ze nog maar korte tijd te leven hebben. Het zijn confronterende interviews over hoe is het om te leven met een doodvonnis op zak.
Ik ben geraakt door één van de vrouwen die in de documentaire vertelt dat zij op zeer jonge leeftijd haar vader is verloren. Zij is destijds bewust weg gehouden van haar zieke en overleden vader en heeft hierdoor geen afscheid kunnen nemen. Van de een op de andere dag was haar vader weg. Onvindbaar. Toen ze thuiskwam was haar vader dood en begraven. Zij geeft als boodschap mee hoe belangrijk het is voor jonge kinderen om afscheid te nemen van hun dierbaren. Hoe moeilijk ook.
Susanne Prins, één van de mooie en bijzondere vrouwen van Mooi met Kanker! vraagt mij om foto’s te maken van haar uitvaart. Met name als herinnering voor haar zoontje Eik van zes jaar. Voor later. Ik neem dit verzoek met veel liefde aan. Ook met veel respect voor Susanne die zo bewust bezig is met haar afscheid en wat ze na wil laten. Ze maakt haar eigen afscheid en uitvaart als een bijzondere gebeurtenis die er mag zijn.
De dag van de uitvaart. Ik maak foto’s van dierbare momenten. Foto’s waar de liefde voor Susanne en voor elkaar van af spat. Verdriet, verbinding, dankbaarheid. Allemaal emoties die ik mag vastleggen. Door mijn natuurlijke aanwezigheid ben ik staat om het proces vast te leggen, zonder dat ik het verstoor. Thuisgekomen overheerst de dankbaarheid om van deze intimiteit onderdeel uit te mogen maken.
Lieve Susanne, bedankt voor de mooie foto’s die ik van je mocht maken. Van jou als mooie prinses, met één borst. Ondanks je littekens en ziekte een heel persoon. Bij de kapper toen je jouw mooie blonde haren liet afknippen omdat je binnenkort kaal zou worden door de chemo. Eik bracht je mee, zodat hij het proces van dichtbij kon meemaken. Dank je wel voor de inspiratie die je bent voor andere vrouwen. Rust zacht in het Eeuwig Licht.
