Zouden mijn kinderen de lokale en regionale kranten doorspitten of kunnen ze ‘gewoon’ gedachten lezen? In ieder geval hebben ze een hoge sensitiviteit. Ze bestookten me met vragen over geld.
De afgelopen tijd heb ik mensen in mijn omgeving gevraagd ‘Hoe beïnvloed jij jouw geluk en dat van anderen’. Ik ontving prachtige, eerlijke en persoonlijke antwoorden. In geen enkel antwoord kan ik ook maar een miniem verband met geld ontdekken. Helemaal in lijn met geluksonderzoeken die uitwijzen dat de invloed van geld op geluk maar heel beperkt is. ‘Is geld belangrijk?’, vroeg onze jongste dochter me, uit het niets. Toch nog niet helemaal overtuigd van mijzelf, leg ik de vraag terug bij de 5-jarige. ‘Wat vind jij? Is geld belangrijk?’ ‘Ik denk het wel,’ zegt ze aarzelend.
Is € 2.000,- veel?’, vroeg onze tweede dochter me, niet veel later. Ook de beantwoording van deze vraag behandelde ik, hoe kan het ook anders, politiek. ‘Nou, dat ligt er aan. € 2.000,- voor een auto vind ik niet zoveel, maar € 2.000,- voor een nieuwe fiets wel.’ Mijn middelste dochter laat het er bij. Maar mij blijft het die middag bezig houden. Haar vraag en mijn antwoord roepen bij mij een storm van gedachten op. ‘Wat is de waarde van geld?, hoe verhoudt geld zich tot andere waarderingen (een compliment, een zelfgebakken appeltaart), wordt de waarde niet bepaald door de inspanning die je er voor hebt moeten verrichten en wie ben ik om een auto hoger te waarderen dan een fiets, ik heb van beide geen verstand.
Het antwoord op de vraag van onze oudste ‘Mag ik zakgeld?’ was makkelijk.
Al met al was het een goede voorbereiding op twee avonden over subsidiebeleid die ik als gemeenteraadslid bijwoonde. Hoewel we het over de aanvliegroute naar nieuw subsidiebeleid hadden, konden we het natuurlijk niet laten ook over de inhoud ervan na te denken. Mijn dochters hadden er zo bij aan kunnen schuiven. Best een goed idee eigenlijk.
