Het college van burgemeester en wethouders van Westervoort heeft besloten om beroep aan te tekenen bij de Raad van State in Den Haag tegen de besluiten van het bestemmingsplan ‘Windpark en zonneveld Koningspleij-Noord’ en de omgevingsvergunning die is verleend voor de bouw van vier windturbines in Arnhem.
Het college maakt zich zorgen over geluidsoverlast, het uitzicht en hinder door slagschaduw die dit oplevert in het meest gebruikte uitloop-/recreatiegebied van de gemeente Westervoort en een aantal nabijgelegen wijken.
“Wij maken ons grote zorgen over de aantasting van de leefbaarheid in ons dorp als de windturbines op de voorziene locatie in Arnhem worden geplaatst. Bovendien vinden wij dat de gemeente Arnhem onze zorgen in het voorbereidingstraject niet altijd serieus heeft genomen. Er zijn weinig inspanningen gedaan om bestuurlijk draagvlak te verkrijgen bij de gemeente Westervoort voor deze plannen. Ook zijn er volgens ons wel betere plaatsen voor de windturbines denkbaar, dan op zo’n 700 meter afstand van de woonwijken in onze gemeente”, zegt wethouder Breunissen.
Wat vinden wij en wat voeren wij aan in ons beroepschrift?
Wij vinden dat besluiten over een bestemmingsplan en een omgevingsvergunning ruimtelijk en vanuit alle overige (wettelijke) gezichtspunten gemotiveerd moeten zijn. Daaraan schort het op een aantal onderdelen. Verder gaat het om zeer hoge windturbines. Die worden bij de rand van de gemeente Westervoort geplaatst. Wij vinden dat hiermee sprake is van minimale overlast voor Arnhemse inwoners, maar juist meer van hinder voor onze inwoners. Gebrekkige communicatie in het hele traject vanuit Arnhem met de inwoners van de gemeente Westervoort is ook een belangrijke reden.
Een procedure voor de Raad van State is niet een voor de hand liggend instrument in de bestuurlijke afstemming, zoals die dagelijks op veel beleidsterreinen tussen twee gemeenten plaatsvindt. Toch is dit volgens ons nu nog de enige manier om deze kwestie duidelijkheid te krijgen en om het verlies van rechten te voorkomen.
Samengevat vinden wij dat het besluittraject niet zorgvuldig doorlopen is, onvolledig is geweest en dat de motivering tekort schiet. Dat geldt ook voor de inhoud van de documenten en voor beide besluiten. Dat is de reden dat wij een beroep bij de hoogste rechterlijke instantie als ons laatste redmiddel zien om hierover een uitspraak te krijgen.
Foto: arnhem.business
